دریافت مدال پهلوانی؛ از سکوهای قهرمانی تا عمق قلبهای دردمندان
ورزشکاران ایرانی مدال قهرمانی را از میادین ورزشی و نشان افتخار را از دلهای مردم میگیرند.
به گزارش اولین خبر، نام خداداد عزیزی با صراحت لهجه اش عجین شده است از همان روزهایی که غزال تیزپای فوتبال ایران بود و ماندگار شد و مارک بوسنیچ شبها خواب او را میبیند تا امروز که در برنامههای کارشناسی خانها و تعارفات را به سخره میگیرد، اما خداداد همیشه خداداد است حتی اگر در زمینهای فوتبال نباشد.
وحید شمسایی نامی شناخته شده در عرصه ورزش ایران و جهان، جایی که اگر حُب و بغضهای داخلی میگذاشت او اکنون گلزنترین فوتسالیست جهان بود هر چند هنوز در بالای جدول گلزنان و مرد اول نیمکت تیم ملی فوتسال است وحید شمسایی همانقدر که در زمین فوتسال بی رحم بود در بیرون از میدان قهرمانی از جنس مردم است.
علی رضا دبیر همینقدر خاکی درست مثل زمانی که حریفان در خاک او دست و پا میزدند و امروز که در قامت مرد اول کشتی ایران قرار دارد هنوز بوی خاک میدهد.
اما رسول خادم پس از سالها حضور در رتبه اول کشتی جهان و کسب مدالهای بی شمار در المپیک و رقابتهای جهانی و آسیایی امروز از زیر نور دوربینها و سالنهای مسابقات باز هم هر روز مدال میگیرد، اما این مدال جنسش متفاوت است و پاداشش دلاری نیست.
رسولِ امروز با مدال هایش روی سکو نیست، رسول امروز همان خادم است با لباسهای خاکی و لبخند روی لب و از آنها که افتخاراتش را میدانند دلبری میکند، بدون تبلیغ بدون نمایش...
نامهای فوق نمایندهای از جامعه عیاران ایرانند همان ایران همدل همان قهرمانان فعلی و سابق ورزش زیر پرچم سه رنگ، اینها جنسشان از خاک است چه زمانی که روی سکوی المپیک و میادن ورزشی قرار گرفتند چه امروز که مدالهای افتخار را از روی خاک از ویرانهها و از دل مستمندان دریافت می کنند.
خداداد عزیزی، علی رضا دبیر و وحید شمسایی این روزها در ضاحیه بیروت باز هم از جنس خاک شدند و روی ویرانههای بیروت قوت قلبی برای کودکان و سالمندان شدند آمدند که بگویند ما هستیم آن روز مدال گرفتیم که این روزها را از دست ندهیم.
درست مثل پهلوان رسول خادم از گیلان و خراسان تا سیستان و آذربایجان هر جا دست نیازی دراز باشد دست رسول هم هست وهر جا باری روی زمین مانده شانهی رسول هم هست با لباسهای خاکی در کنار حادثه دیدگان در روستاهای سیل زده در مناطق محروم و زلزله زده ...
اینها در هیچ رسانهای منعکس نمیشود اینا در تاریخ المپیکها ثبت نمیشود، اما جایی که باید ثبت شود قلب مردم است و تفاوتی است بین محبوب بودن و مشهور بودن.
اینها دست پرودههای علی دایی ها و کریم باقری ها هستند و راه آنها را میروند درست مثل نسلهای پیشین ورزش که جهان پهلوان تختی را الگو قرار دادند.
تفاوت است بین پستهای فضای مجازی و قدم برداشتنها در بحرانهای واقعی!
آنها که پهلوانند و عیاری پیشه کردند سخت است نوشتن از اقداماتشان، از شبانه رفتن هایشان، چون یک از هزار میدانیم و آنها که ادای پهلوانان را خوب در میآورند صد من کاغذ برای فهرست دست گیری هایشان کم است.
در ورزش ایران و ایرانی از قدیم و الایام دست گیری از ضعیفان مرام پهلوانی بوده و هستند نامهای زیادی که در این مقال نمیگنجد. از جواد فروغی و هانیه رستمیان تا خواهران منصوریان، ذبیح الله پور شیب و سجاد گنج زاده و شماری از قهرمانان سابق کشتی و فوتبال و دیگر رشته ها که زمان اوج هم در خاک مردم نشستند و خاکی شدند.
همه قهرمان ها و شیران این سرزمین ،کرده امدادها
گرفتند مدال جهانی برای همه مستمندان، همه رادها
جهان پهلوان باش در روز گاران ، که نام تو جاوید باد
برو پهلوان باش چون بر طرف گردد از بیخ ، ایرادها